Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website.
Overslaan en naar de inhoud gaan
hacken cyber

Veelvoorkomende vormen van cybercriminaliteit

Veelvoorkomende vormen van cybercriminaliteit

Cybercriminaliteit komt steeds vaker voor en er zijn veel verschillende vormen. Zorg ervoor dat je de veelvoorkomende vormen herkent en dat je er geen slachtoffer van wordt:

  • phishing: met valse e-mails persoonlijke gegevens proberen los te krijgen van internetgebruikers; 
  • hacken: platleggen of misbruiken van websites of computernetwerken; 
  • identiteitsfraude: misbruik maken van persoonlijke gegevens; 
  • grooming: het seksueel benaderen van minderjarigen;
  • haat zaaien en aanzetten tot terrorisme; 
  • verspreiden van kinderporno.

Phishing

Bij phishing proberen criminelen uw inloggegevens te achterhalen, zoals accountnaam en password. De oplichter doet zich bijvoorbeeld voor als een medewerker van uw bank of iemand van uw internet- of telefoonprovider. Wat er dan gebeurt, is dat ze dreigen met blokkade van uw telefoonnummer of uw toegang tot internet. Of ze laten u schrikken met een rekening die hoger is dan u gewend bent. Als u op de valse website inlogt, komen uw gegevens in handen van de oplichter. 

Phishing is strafbaar. Hier kan sprake zijn van computervredebreuk, oplichting en identiteitsfraude. Als het slachtoffer een bankpas heeft opgestuurd, kan er ook sprake zijn van diefstal.

Uw bank zal u nooit vragen om uw bankpas op te sturen. Uw bank stuurt u nooit linkjes waarmee u moet inloggen. Als u online iets wilt doen, ga dan zelf naar de website van uw bank. Daar kunt u veilig inloggen. Medewerkers van de bank vragen u nooit om een programma te openen of te installeren, zodat de medewerker kan meekijken op uw laptop of telefoon. Krijgt u zo'n verzoek? Bel dan met de klantenservice van de bank.

Hacking

Hacken is als iemand binnen binnendringt in andermans computer. Het is strafbaar als dit gebeurt zonder toestemming van de eigenaar van die gegevens. Doel van de hacker is de computer overnemen of gegevens stelen of onbruikbaar maken. Hackers proberen toegang tot computers te krijgen door:

  • het raden of achterhalen van iemands inloggegevens
  • iemand te dwingen zijn gegevens te vertellen (door bedreiging of chantage);
  • phishing of social engineering
  • gebruiken van inloggegevens die zijn buitgemaakt bij andere gehackte websites

 

Identiteitsfraude

Identiteitsfraude houdt in dat iemand illegaal gebruik maakt van uw persoonsgegevens. Dit kan ook digitaal, bijvoorbeeld door uw pincode of inloggegevens te gebruiken. De fraudeur gebruikt uw persoonsgegevens bijvoorbeeld om producten en diensten te krijgen op uw naam. Of om een bankrekening te openen of een creditcard aan te vragen. U komt er meestal pas achter dat u het slachtoffer bent van identiteitsfraude, als u rekeningen of boetes krijgt waarvan u niets afweet. Hoe herken je identiteitsfraude?

 

  • U ontvangt een afwijzing voor een lening ondanks een vlekkeloos kredietverleden.
  • U ontvangt brieven en contracten waarvan u niets afweet.
  • Er staan onbekende afschrijvingen op uw bankafschriften/creditcardoverzichten.
  • U ontvangt geen bankafschriften en andere financiële post meer.
  • U staat bij uw gemeente onder een ander adres dan uw woonadres ingeschreven zonder dat u een wijziging hebt doorgegeven.
  • Bij het aanvragen van een subsidie of uitkering blijkt u die al te hebben ontvangen.
  • U ontvangt brieven van incassobureaus of er verschijnt een deurwaarder, maar u hebt helemaal geen schulden of achterstanden in afbetaling van schulden.
  • Er staan onbekende werkgevers op uw pensioenoverzichten.

Grooming

Grooming is digitaal kinderlokken. Er is sprake van grooming als een volwassene via ICT contact legt met een kind, met de intentie om dat kind te ontmoeten met het doel om seksueel misbruik te plegen of kinderpornografische afbeeldingen te produceren. Contacten kunnen bijvoorbeeld gelegd worden via sociale netwerksites of chatprogramma’s, maar ook de sms en e-mail valt hieronder. Een volwassene kan zich voordoen als minderjarige om contact met het kind te krijgen, maar dit gebeurt (lang) niet altijd.

De groomer maakt misbruik van de natuurlijke nieuwsgierigheid die een jongere heeft. Voorafgaand aan een feitelijke ontmoeting heeft de volwassene vaak veelvuldig online contact gehad met de jongere. Dit online contact kan bijvoorbeeld bestaan uit e-mailcontact, seksueel getinte chats, maar kan ook bestaan uit het laten verrichten van seksueel getinte handelingen voor de webcam. Dit kan vervolgens als chantagemiddel worden gebruikt om een minderjarige tot verder gaande seksuele handelingen en/of een feitelijke ontmoeting te dwingen.

Vond je deze pagina nuttig?